Przywilej (edykt) lokacyjny miasta Rawicza podpisany przez króla polskiego Władysława IV i ratyfikowany przez wszystkich senatorów sejmu walnego w dniu 24 marca 1638 roku - sporządzony został na pergaminie w języku łacińskim i zszyty sznurem jedwabnym, którego końce przechodzą przez wielką pieczęć królewską w żelaznej kapsułce, którego część wstępna napisana jest złotymi literami.

W tłumaczeniu na język polski królewski akt lokacyjny ma następujące brzmienie:

W imię Pańskie amen. Na wieczną rzeczy pamiątkę.

My Władysław IV, z łaski Bożej król Polski, wielki książę Litwy, Rusi, Mazowsza, Inflant, Kurlandii, Smoleńska, Czernichowa, również dziedziczny król Szwedów, Gotów i Wandalów, sądzimy, że przyczynia się do blasku i świetności każdego królestwa zakładanie i budowanie w miejscach stosownych i dogodnych miast i miasteczek. W ten bowiem sposób i publiczne zyski się pomnażają i korzyści ludzi prywatnych bardziej rosną.

Kiedy przeto szlachetnie urodzony Adam, Olbracht Przyjma-Przyjemski oboźny koronny, mąż tak z powodu świetności rodu i wybitnych zalet umysłu i serca, jak i z powodu zasług swoich przodków względem naszego najjaśniejszego domu i rzeczypospolitej ... nam nadzwyczaj drogi, postanowił (od samego gruntu) założyć i wybudować miasto na gruncie swoim dziedzicznym w pobliżu swojej wsi Sierakowo i nazwać je od imienia herbu swego rodu Rawicz i żądał na to naszej zgody: My, jak i przy każdej innej sposobności zwykliśmy sprzyjać życzeniom tegoż wyżej wymienionego szlachetnie urodzonego Adama Olbrachta Przyjemskiego, tak i obecnej również jego prośbie jesteśmy przychylni i dajemy nasze pozwolenie na założenie wyżej wymienionego miasta tym naszym pismem.

Dając przede wszystkim i użyczając temuż miastu, które, jak powiedziano, Rawicz ma się nazywać, zupełnego używania prawa magdeburskiego, a mieszkańców w granicach miasta na zawsze z prawa ziemskiego polskiego (obywatelskiego) do prawa cywilnego przenosimy i nadajemy im niemieckie, zwane magdeburskim, dajemy i przyznajemy im tym pismem naszym wszelkie swobody, prawa i przywileje... wyjmując każdego z wymienionych obywateli rawickich spod sądownictwa wszystkich sądów królestwa, aby nigdzie nie byli zobowiązani odpowiadać za krzywdy osobiste i przedtem popełnione, jak tylko wobec wójta sądowego i magistratu miasta, ze swobodnym prawem odwołania się w sprawach cywilnych do swojego dziedzicznego pana.

Temuż magistratowi wymienionego miasta we wszystkich sprawach tak cywilnych, jak i karnych, czy to gardłowych, mianowicie zabójstwa, cudzołóstwa, kradzieży, obcięcia członków, podpalenia, otrucia i wszelkich zbrodni i występków, udzielamy i użyczamy pełnej władzy sądzenia w obrębie granic tegoż miasta na mocy prawa niemieckiego i według jego przepisów karania winnych, karcenia wykroczeń według jakości każdej zbrodni.

Ośmiu wybranych każdego roku będą zobowiązani przedstawić dziedzicowi tego miasta w święto świętych apostołów Piotra i Pawła, z których dziedziczny właściciel tego miasta będzie zobowiązany, mianować jednego burmistrza i pięciu rajców.

W rękach również dziedzicznego właściciela tego miasta będzie spoczywała wolna władza mianowania każdego roku w to samo święto wójta, której to władzy sam będzie powinien używać według woli i dobrych chęci na rzecz i dobro wspomnianego miasta. Publiczną zaś tego miasta i wieczną odznaką, której magistrat tegoż miasta przy podpisywaniu listów i wszystkich aktów będzie używał, jest niedźwiedź czarnego koloru na złotym polu wymalowany, jak to tutaj ręką artysty jest wyrażona.

Ażeby zaś tym większe życzliwości naszej istniały dowody, dajemy pozwolenie temuż miastu i obywatelom, mieszkania tam mającym..., tak wywożenia lnu, konopi i tkanin jak i przywożenia do królestwa naszego na skład w wymienionym mieście. Następnie stały skład soli tamże przyznajemy, tak, aby każdemu, tak poza królestwo sól, tkaniny, len i konopie wywożącemu, jak i do królestwa przywożącemu, wolno było bez żadnej przeszkody w wymienionym mieście Rawiczu czy to składać, czy to z tegoż składu rawickiego wywozić bez naruszenia praw miast, którym od dawna prawo składowe przez poprzedników naszych zostało przyznane.

Szczególnie, aby też miasto Rawicz, tym lepiej mogło się rozwijać, wszystkich tegoż miasta mieszkańców i obywateli prawa wymienionego miasta mających od wszystkich ciężarów, opłat, wszelkich kontrybucji, w jakikolwiek sposób wymyślonych, tak w obrębie królestwa jak i w granicach królestwa zwyczajnie płaconych, na przeciąg 35 lat zupełnie uwalniamy ...

Oprócz tego pozwalamy mieszkańcom tegoż miasta na pobieranie opłaty, która powszechnie nazywa się po polsku dyszlówką, to jest na pobieranie od każdego wozu podróżnych po jednym groszu. I aby tym łatwiejszy był dostęp i przejście do wymienionego miasta, życzymy sobie, aby dziedziczny pan wymienionego miasta groble i mosty, gdzie potrzeba tego zażąda, własnym kosztem budował, oczywiście tak na drodze, która prowadzi do Wrocławia przez miejscowość zwaną Rzepiska, jak i przez inną miejscowość od dawna nazwaną Masłowo ... Pozwalamy dla korzyści z pierwszej drogi pobierać opłatę jednego solda od konia i większych zwierząt, od mniejszych zaś zwierząt po jednym denarze, ze względu zaś na groble i mosty, które będą budowane na wymienionej drodze w Masłowie, pozwalamy temuż dziedzicowi pobierać opłatę od każdego konia czy to większych zwierząt pół grosza polskiego i od mniejszych zwierząt od każdej sztuki po jednym denarze.

Ponadto wszystkie bractwa, stowarzyszenia i cechy, następnie i zwyczaje na wzór innych większych miast w tymże mieście mające być ustanowione,... zatwierdzamy i na wieczne czasy uznajemy.

Ma się również odbywać corocznie 5 jarmarków w tymże mieście.

Następnie i targi dwa w każdym tygodniu, to jest w środę i sobotę ustanawiamy i życzymy sobie, aby na jarmarki i targi tygodniowe w stałych dniach i terminach mogli swobodnie przychodzić wszyscy wszelkiego rodzaju i narodowości kupcy, podróżni, handlarze, rzemieślnicy i wszyscy inni ludzie (byle tylko nie byli tego rodzaju, których prawa nie pozwalają znosić). I będą mieli możność w tymże mieście od dnia zapowiedzianego targu, czy jarmarku, do dnia i terminu, który przez magistrat wymienionego miasta zostanie wyznaczony, prowadzenia wszelkiego handlu, oraz sprzedaży i zamiany, przywożenia i wywożenia z wymienionego miasta, tak koni, jak wołów i wszelkiego gatunku zwierząt większych i mniejszych, tudzież innych towarów, jak sukno, jedwab i półjedwab, wino, rozmaitego rodzaju pachnidła, skóry i wszelkiego rodzaju i postaci to warów, tak domowych, jak i egzotycznych... Ażeby zaś tym łatwiej osadnicy i mieszkańcy do wymienionego miasta napływali, życzymy sobie, aby drogi ... były wolne i otwarte i ażeby nikt nie zamykał dostępu do wymienionego miasta i wyjścia.

Dajemy również i przyznajemy temuż miastu Rawiczowi i obywatelom tam mieszkającym ten przywilej, ze nie są zobowiązani do żadnych opłat, pod jakąkolwiek nazwą będą wymierzone, tak na ziemi, jak na rzekach, z wodą i przeciw wodzie, w całym królestwie i całym państwie naszym od towarów przyniesionych, zwożonych czy to od wołów w tę i w tamtą stronę pędzonych, tak w dobrach naszych królewskich, jak kościelnych i świeckich, pod karami ustanowionymi przeciw niesprawiedliwym poborcom opłat ...

W imieniu naszym i najjaśniejszych naszych następców zastrzegamy, że to wszystko wyżej uchwalone i skreślone będzie stale i niewzruszone dla tegoż miasta obywateli. W dowód tego własnoręcznie przez nas podpisane, poleciliśmy zatwierdzić królewską pieczęcią.

Dane w Warszawie na sejmie walnym dnia 24, miesiąca marca w roku Pańskim 1638, a w szóstym naszego królestwa Polski i Szwecji.

((Jako obecni przy akcie podpisani najwyżsi urzędnicy państwa i senatorzy))

Vladislaus Rex